முகடு பல தாண்டிடு

முழு மூச்சாய் உயர்ந்திடு

முடியும் என்று சொல்லி பார்

முடியாததுவும் முடியும்.........

பேசாமலேயே இருந்து விடு

காதல் இல்லை சொல் - என்

காதில் விழ வேண்டாம்

மௌனம் காத்து விடுகிறேன்

மௌவலாய்....

இருவராய் நடந்தாலும்

தடம் ஒன்றாய்......

உன் வழிப்பற்றி

என் பாதங்கள்......

உன்னுடனான நினைவுகளில்

என்னுடன் நீ

எப்பொழுதும் இருக்கிறாய்
கண்ணீராய்....

பெண்ணே நீ

கவிதையாய் மிளிர்கிறாய்
காற்றில் தென்றலாய் உலவுகின்றாய்
கற்பனைகள் அலை மோதும்
கடலாய் தவழ்கின்றாய்

காதலின் மெல்லிசையாய்
கருத்துக்களின் கருவிடமாய்
கண்மணி நீ உள்ளாய்
காலத்தின் பெட்டகமாய்

கவியான வாழ்வு தன்னில்
கலக்கம் வேண்டாமடி
கரை தன்னை நீந்திடுவாய்
கண்ணீர் கூடாதடி

வலியின் கொடுமை புரிந்து விட்டால்
வாழ்வின் அர்த்தம் விளங்குமடி
வளர்ந்து விடடி பெண்ணே நீ..
வானம் என்றும் அருகிலடி....

எனக்கான நீ

நினைவுகளின் விசும்பினின்று நீ
நித்தமும் மழை பொழிகிறாய்
தீர்க்கையின்றி நானிருக்கையில்
தீநுரையாய் வந்து போகிறாய்...


வசந்தம் வந்தெதிர்பார்க்க
வாழ்க்கைக் கடலில் நீந்தலானோம்
காத்திருப்பு தாளாமல்
கல்யாணம் எதிர் கொண்டோம்



ஓதவனம் தாண்டி- வாழ்க்கை
ஒளி சேர்க்க சென்று விட்டாய்
ஓமிடி வருவதறியாமல்
ஓகையில் தான் திளைத்திருந்தோம்

தொலைபேசியில் வாழ்வு கண்டோம்
ஒருவருக்கொருவர் ஒருவாமை இல்லாமல்....
ஒரு கால் நீ போகாமலிருந்திருந்தால்
ஓராயிரம் இன்பங்கள் காலடியில்...


வரும் நாளை எதிர் பார்த்து
வாயிலில் நின்றிருந்தேன்
வருடம் போனது தெரியவில்லை
வயிறும் பெருத்து போனதடா


வளை சூட நாள் பார்த்து
தொலைபேசியில் ஒலி கண்டாய்
தொப்புள் கொடி அறும் முன்னே
என் முன்னே நீ இருந்திடடா


பிள்ளை அழுகுரல் கேட்டவுடனே
உன் வதனம் என் முன் ஆடும்...
கிலேசத்துடன் நானிருந்தேன்
மயங்கிய நிலையினளாய்


எண்ணியது நடவாமல்...
வீடு வருவாய் என்றிருந்தேன்...
நம் குலக்கொழுந்தோடு

என்றுமில்லாமல்...
எனக்கான நீ
சுவற்றில் காத்திருந்தாய்...
நிழற்படமாய்
என் குங்குமம்
தாங்கியபடி....

ஒரு மாலையில்

பூங்காவின் நெரிசலில்

ஒரு ஓரமாய் நின்றிருந்தேன்

நிஜங்களின் நிதர்சனங்களும்

நிழலாடும் எண்ணங்களும்

அலைகளாய் ஆடி சென்றன

மனதுள்....

வார்த்தை பரிமாற்றங்களும்

வசந்தத்தின் கற்பனைகளும்

வாயிலின் முன்

நேர் கோடுகளாய்

வரிசையாய் சென்ற

எறும்புகளின் தேடல்களும்

எண்ணங்களின் இசை பாடல்களும்

எல்லையில்லா ஆசையாய் ....

வலை கிழிந்து கீழ் விழுந்த

சிலந்தியின் வலியும்

ஆதரவிழந்து தட்டேந்திய

சிறுவனின் வலியும்

கணக்கத்தான் செய்தது

காத்திருத்தலாய்...

எப்போதும் அந்த மரத்தின் அடியில்

நிற்கும் கிழவியை காண வில்லை

இன்று யாரும் இல்லை

நாளை யாரோ.....

நாளையும் செல்வேன்
வலை பின்னிய சிலந்தியையும்

பாட்டி நின்ற வெற்றிட மரத்தையும்

கண் முன்னே காண